Աշոտ Հայրապետյան. Խոտ գյուղը սգում է մինչ օրս

16.09.2021 15:31
1731

Աշոտ Արտուրիկի Հայրապետյան. ծնվել է 1998 թ. ապրիլի 4-ին Գորիսի շրջանի Խոտ գյուղում: Սովորել է տեղի դպրոցում, ապա՝ Գորիսի ավագ դպրոցի տնտեսագիտական հոսքում: Պարտադիր ժամկետային ծառայությունն անց է կացրել Արցախի Հանրապետությունում՝  Քարվաճառի զորամասում:  

Զորացրվելուց հետո պայմանագրային ծառայության է անցել Գորիսի զորամասում:

Աշոտն իրենից փոքր երկու քույր ուներ: Քույրերը նրա աշխարհն էին, քանի որ ծնողները փոքր հասակից զավակների սրտերում միմյանց հանդեպ մեծ սեր էին սերմանել: Թվում էր՝ երջանկությունը երբեք չի լքելու հաշտությամբ, խաղաղությամբ ու սիրով լցված այս տունը, բայց... 2016 թ. Գոհարի ու Արտուրի ընտանիքում պատահում է առաջին դժբախտությունը՝ սուր շնչառական հիվանդության բարդացումից մահանում է նրանց միջնեկ դուստրը: Քրոջ մահը 18-ամյա Աշոտին անասելի  ցավ է պատճառում, Աշոտը դառնում է լռակյաց ու ինքնամփոփ, նրա աչքերում տարիներ անց էլ կարելի էր նկատել քրոջ կորստի տխրության մշուշը:

Պայմանագրային զինծառայող Աշոտ Հայրապետյանին գյուղում հաճախ չէին տեսնում, բայց համեստ, համբերատար, բարի երիտասարդին բոլորն էին սիրում, համագյուղացիներն ասում են, որ մինչ օրս սգում են նրա մահը:

«Լույսի նման տղա էր, բոլորս էլ սիրում էինք նրան, մի տեսակ անհավատալի է, որ նա այլեւս չկա: Երիտասարդությանն այսօր դաստիարակությունն է պակասում, ազատությունն ու անդաստիարակությունը ժամանակակից աշխարհում երբեմն հոմանիշ են դառնում. Աշոտը ժամանակակից  երիտասարդներից տարբերվում էր իր դաստիարակությամբ, իր վարքով, մեծերի հանդեպ անվերապահ հարգանքով: Մի ուրիշ տեսակ քնքշությամբ էր վերաբերվում իր քույրիկին, քրոջ մահից հետո, կարծես, ուրիշ մարդ դարձած լիներ: Մինչեւ հիմա արցունքներս չեն չորանում, հիշում եմ նրան էլ, մյուսներին էլ, ովքեր հայրենիքի պաշտպանության համար չխնայեցին իրենց կյանքը: Կարող են աշակերտները մի բան ասել, որը ինձ նրանց կհիշեցնի, եւ աչքերիցս արցունքները ցած են թափվում՝ ինձանից անկախ», Աշոտի ուսուցչուհին խոսքը շարունակել չի կարողանում, մեզ խնդրում է իր անունը չգրել, քանի որ իր մյուս կոլեգաներն էլ են իր վիճակում, «Դասամիջոցներին մեկ էլ տեսնում ենք ուսուցչուհիներից մեկի աչքերը կարմրած են՝ պարզվում է մեր զոհված աշակերտներից մեկին է հիշել: Բոլորն են ցավում, բայց ինձ թվում է՝ ամենածանրը մեզ համար է»:

2020 թ. սեպտեմբերի 27-ին Ադրբեջանը պատերազմ սկսեց. Աշոտը ժամեր անց արդեն Ջրականում էր...

Սեպտեմբերի 29-ին Աշոտը ծանր վիրավորվել է, նրան խրամատից դուրս բերել չի հաջողվել:

Աշոտի մարմինը գտել ու հողին են հանձնել խրամատում վիրավոր մնալուց 72 օր անց: Դատաբժիշկն իր եզրակացությունում նշել է, որ մահը վիրավորվելուց շատ ժամեր անց է վրա հասել, որ մահացել է արյունահոսությունից:

Երկու զավակ կորցրած տիկին Գոհարը հեկեկալով մեզ պատմում է, որ սարսափում է, երբ պատկերացնում է թե ինչքան է տանջվել որդին՝  վիրավոր ու միայնակ մնալով խրամատում:

Աշոտ Հայրապետյանը պարգեւատրվել է «Մարտական ծառայության» մեդալով՝ հետմահու:

Տիգրանուհի Բադալյան

                                                                                                                                                                                      

ԱՄՆ պետքարտուղարության հայտարարությունը լրացուցիչ պարզաբանման կարիք ունի․ վերլուծաբաններ

16.07.2024 21:36

Ստեփանակերտի քաղաքապետ Դավիթ Սարգսյանն ազատության մեջ է. փաստաբան

16.07.2024 19:15

Երևանում և մարզերում երեկոյան ժամերին հնարավոր է կարճատև անձրև և ամպրոպ

16.07.2024 16:58

Մոսկվան մնում է Երևանի ամենախոշոր առևտրային գործընկերը. ՀՀ-ում ՌԴ առևտրային ներկայացուցիչ

16.07.2024 16:54

Հավի մսում և հավի կոտլետում փորձաքննությամբ հայտնաբերվել են անհամապատասխանություններ

16.07.2024 16:52

Ադրբեջանցի սահմանապահներն արդեն Կիրանց են հասել

16.07.2024 14:19

Սուրեն Պապիկյանն անակնկալ այց է կատարել ՊՆ լեռնային ուսումնական կենտրոն

16.07.2024 14:13

Լավրովը ժամանել է Նյու Յորք

16.07.2024 12:08

Հայաստանը վերջին 6 տարիներին, հնարավոր բոլոր ուղղություններում զիջել է դիրքերը, ստացել պատերազմ. Տիգրան Աբրահամյան

16.07.2024 11:46

Փառատոն. օր տասներորդ

16.07.2024 11:41

Երևանի և մարզերի մի շարք հասցեներում լույս չի լինի

16.07.2024 11:20

Սիսիան-Երևան ավտոճանապարհին ավտոմեքենան դուրս է եկել ճանապարհի երթևեկելի հատվածից և հայտնվել ձորում

16.07.2024 11:15