ՀՀ ԿԳՄՍ նախարարությունը hանրակրթության պետական չափորոշիչների վերանայման գործընթացում դիտարկում է նաև դպրոցներում գնահատման համակարգի տրամաբանության փոփոխությունը։
«Եթե մի բան այն չանի, գրիչով զինված ուսուցիչը կկարողանա ցածր գնահատական դնել։ Դրա համար մենք ունենք նաև ահ ու սարսափ քննությունների նկատմամբ, որովհետև դա, փաստորեն, միտված է նրան, որ ոչ թե մենք կարողանանք մեր թերությունները տեսնել ու թերությունների վրա աշխատելով բարելավել, այլ պատժելու, վերջում Վալտեր Սքոթի նման անկյունում նստեցնելու, մի հատ էլ գլխին գլխարկ դնելու»,– ասաց նա։
Անափիոսյանի խոսքով ` ծնողն ուզում է, որ երեխան 10 ստանա, և դրա համար նրան տալիս է կրկնուսույցի մոտ պարապելու։ Դա ընդհանրապես միտված չէ նրան, որ երեխան գործնական գիտելիք ձեռք բերի։
Գնահատկանը, Անափիոսյանի խոսքով, պետք է ներկայացնի նրա առաջընթացը նախորդ ձեռքբերումների համեմատ։ Ծնողը պետք է հետաքրքրվի ոչ թե նրանով, թե այսօր երեխան ինչ է ստացել, այլ, թե ինչ նոր բան է սովորել։
Թե ինչ բալային համակարգ կսահմանվի նախարարության նախաձեռնած հանրակրթության պետական չափորոշիչների վերանայման գործընթացի ավարտին, առայժմ որոշված չէ։
«Տարբեր դպրոցներ արդեն իսկ տարբեր բալային համակարգեր են կիրառում։ Բայց էականը դա չէ, այլ այն, թե ինչ փիլիսոփայություն ենք դրա հիմքում դնում, այսինքն`գնահատում ենք համեմատության համար, երեխայի առաջընթացի համար։ Իհարկե, համեմատություն պետք է։ Բայց պետք է հաշվի առնենք, որ հաճախ գնահատականը կարող է բնութագրել ոչ թե երեխային, այլ ուսուցչին, թե ուսուցիչը որքան լավ է իր աշխատանքն իրականացրել, կարողացե՞լ է արդյոք նյութը մատուցել, բացատրել, հասցնել երեխային ու գիտելիք ձևավորել, թե` ոչ»,– ասաց փխնախարարը։
Նշենք, որ դպրոցներում այսօր դասավանդվող գրեթե բոլոր առարկաների չափորոշիչներն ու ծրագրերը վերջին անգամ վերանայվել են 15 տարի առաջ:
Կրթության, գիտության, մշակույթի և սպորտի նախարարությունը սկսել է Հանրակրթության պետական չափորոշիչների վերանայման գործընթացը։
Գործընթացի նպատակն է բարելավել առարկաների որակը, կրճատել սովորողների ծանրաբեռնվածությունը, առանձնահատուկ ուշադրություն հատկացնել հայագիտությանը և բնագիտական առարկաներին և ուսումնական պլանները դարձնել առավել ճկուն։