Հեռավար կրթության համակարգն աշխարհում տարածված ուսուցման ձեւ է, որի միջոցով սովորողները ստանում են ինչպես հիմնական, այնպես էլ լրացուցիչ կրթություն, լրացնում որոշակի կրթական բացթողումներ, մասնակցում մասնագիտական տարաբնույթ դասընթացների եւ ձեռք բերում լրացուցիչ հմտություններ ու գիտելիքներ։
Արտակարգ դրությամբ պայմանավորված՝ մեր երկրի գրեթե բոլոր ուսումնական հաստատությունները սկսել են կրթական գործընթացները կազմակերպել հեռավար կրթության միջոցով, որն այսօր միակ հնարավոր միջոցն է։ Եթե սկզբում այն տարերային բնույթ էր կրում, ապա այսօր, հիմնականում արդեն համակարգված ձեւով, լրացնում է բացթողումները, եւ ուսումնական պլաններին համապատասխան կազմակերպվում է ուսուցման գործընթացը։ Մանկավարժներն օգտագործում են համացանցի տարբեր հարթակներ՝ ZOOM, Viber, Facebook, էլեկտրոնային փոստ, տարբեր կրթական ծրագրեր՝ Dasaran.am, Իմ դպրոց,Quizizz. com, եւ փորձում հնարավորինս արդյունավետ աշխատել՝ ապահովելով նաեւ հետադարձ կապ։
Մենք հայտնվել ենք մի իրավիճակում, որ, չունենալով այսպիսի հարթակներում դասավանդելու հմտություններ, կարճ ժամանակում կարողացանք տիրապետել ՏՀՏ գործիքակազմին, մեթոդներին։ Դրանում մեզ օգնեցին ոլորտի մասնագետները՝ իրենց պատրաստած ուսումնական տեսանյութերով, հղումներով, օգտակար խորհրդատվությամբ։
Ներդպրոցական համագործակցության, կատարված աշխատանքներին իրազեկվելու եւ աշխատանքները համակարգելու նպատակով ստեղծվեցին փակ խմբեր՝ տնօրենին կից խորհուրդ՝ փոխտնօրենների եւ մեթոդմիավորման նախագահների, նաեւ դասղեկների ու ծնողների մասնակցությամբ։ Երկխոսության այդ հարթակներն ունեն մի նպատակ՝ օգտակար լինել եւ ցանկացած պահի պատրաստ լինել օգնել աշակերտին՝ շարունակելու սովորել գործընթացը, համոզելու, որ կարող են նաեւ ինքնուրույն հաղթահարել ծագած դժվարությունները։
Հեռավար ուսուցման դրական կողմերի մասին եւս մի քանի նկատառում։ Շատ կարճ ժամանակամիջոցում ե՛ւ ուսուցիչները, ե՛ւ աշակերտները զարգացրին թվային տեխնոլոգիաներին տիրապետելու գիտելիքներն ու կարողությունները։ Աշակերտների մոտ սկսեց զարգանալ ինքնուրույն գործունեության, իսկ ուսուցիչների մոտ՝ ինքնակրթության, մասնագիտական զարգացման եւ փորձի փոխանակման հմտությունը։
Ծնողներն ակամա դարձան կրթական գործընթացի մասնակից, քննադատ եւ գնահատող։
Բացասական կողմերից են կապի որակը, ոչ բոլորին հասանելի լինելը։ Տեղյակ եմ, որ բոլոր դասղեկները հնարավոր միջոցներով բացահայտում են ինչ-ինչ պատճառներով բացակա աշակերտներին ու փորձում լրացնել բացթողումները։
Դեռեւս այնքան էլ արդյունավետ չէ գնահատման համակարգը, քանի որ անդրադարձի եւ վերլուծության համար ժամանակ շատ է պահանջվում։ Կարծում եմ՝ այս իրավիճակում կարելի է շեշտադրել ուսուցանումը, անհասկանալի հարցերի մեկնաբանությունը, ինքնուրույն կատարված աշխատանքների համատեղ վերլուծությունը, սխալների շուրջ աշխատանքը, ինչպես նաեւ արժեւորել համատեղ սովորելու գործելակերպը։
Հեռավար ուսուցման առաջին արդյունքների նախնական ամփոփումն ամբողջացնելու համար հարկ եմ համարում ուշադրություն հրավիրել մի քանի դիտարկման վրա նույնպես:
Եվ վերջում՝ շնորհակալ լինենք միմյանց, շնորհակալ լինենք ե՛ւ ուսուցիչներին, ե՛ւ ծնողներին, ե՛ւ աշակերտներին՝ այս փորձառություն-մարտահրավերին արժանապատիվ դիմակայելու եւ աշխատանքները պատշաճ կազմակերպելու համար։
Լուսինե Բալայան
Կապանի թիվ 7 հիմնական դպրոցի ուսուցչուհի