Օգսեն Խաչիկի Թովմասյան․ ծնվել է 1979 թ․ սեպտեմբերի 14-ին Սիսիան քաղաքում։ Սովորել է Սիսիանի N 4 միջնակարգ դպրոցում։ Պարտադիր զինվորական ծառայությունն անց է կացրել Նոյեմբերյանում։ Սովորել է Սիսիանի N 68 ուսումնարանում, ստացել տրակտորիստ-մեքենավարի մասնագիտություն։ Ամուսնացած էր, ունի 3 երեխա։
Օգսենի մասին զրուցում ենք կնոջ՝ Նաիրայի հետ․ «Ամուսինս ոսկի ձեռքեր ուներ, ամեն ինչ կարողանում էր անել՝ կահույք էր նորոգում, էլեկտրական սարքավորումներ նորոգում, իսկ մեքենաների մասին խոսելն ավելորդ է՝ առավոտյան ամբողջությամբ քանդում էր մեքենան, երեկոյան՝ հավաքում։ Բարի, խաղաղ մարդ էր, վիճել չէր սիրում, երբ ինչ-որ հարցում համաձայն չէի լինում, զգում էր, երկար-բարակ խոսելու փոխարեն ասում էր․ «Այ բալա, գնա մի կոֆե դիր» ու վեճը չսկսված ավարտվում էր։ Մենք երկու աղջիկ ունեինք, ամուսինս երազում էր տղա երեխա ունենալ, երեք տարի առաջ ծնվեց մեր որդին՝ Նարեկը։ Ուզում էր երես տալ որդուն, ուզում էր, որ որդին ամեն ինչ ունենա, բայց չհասցրեց իր երազանք-որդուն մեծացնել»։
2014 թ․ ծառայության է անցել Սիսիանի զորամասում՝ վարորդ։ Ծառայակից ընկերները նրա մասին միայն լավն են պատմում․ «Լավ Վարորդ էր Հովոն /Օգսենին այդ անունով են կոչում/, մեր տղերքն ափսոս էին, հանգիստ, բարի, պարզ մարդ էր, ձեռքից ամեն ինչ գալիս էր․․․»։
2020 թ․ սեպտեմբերի 27-ին սկսվեց պատերազմը․ Օգսենը հոկտեմբերի 8-ին Կարմիր Շուկա է մեկնում իր վարած մեքենայով․ զանգահարելիս հույս էր տալիս, ասում, որ ինքը լավ է, որ հաղթելու են, հոկտեմբերի 14-ին ընտանիքի անդամներն Օգսենից վերջին զանգը ստացան։ Հետո հեռախոսը լռեց՝ տեղը զիջելով տագնապին․․․
Տագնապ ու սպասում, որ երկար՝ 154 օր, տեւեց․․․
Հինգ ամիս անց ԴՆԹ-ն հաստատեց՝ Օգսեն Թովմասյանը նահատակվել է․․․
Տիգրանուհի Բադալյան